Messerschmitt Bf 109E to obok wersji G najliczniej budowana odmiana tego słynnego myśliwca. Od roku 1941 maszyny te były zastępowane przez nowsze wersje Friedrich. Od tego mniej więcej czasu Emile były sprzedawane lub przekazywane sojusznikom III Rzeszy. W latach 1942/43 Słowacja zakupiła kilkadziesiąt Bf 109E różnych wersji.
W lotnictwie tego kraju służyły praktycznie do końca walk, zarówno na froncie wschodnim jak i w obronie macierzy. Nieco wcześniej Emile weszły na wyposażenie lotnictwa Bułgarii. W kraju tym nadano im nazwę strzała. Tu także służyły do końca wojny głównie
w jednostkach obrony powietrznej.

Maszyny w barwach obu tych krajów wykonałem posiłkując się zestawami Airfixa w skali 1/72. Prezentuje je w jednej galerii gdyż były budowane równolegle. Sama budowa jest dość prosta, szpachlówka potrzebna jest jedynie na łączeniu połówek kadłuba i przy połączeniu skrzydeł z kadłubem. Nieco uboga jest kabina pilota, zważywszy, że osłona jest dzielona i aż prosi się o wykonanie jej w pozycji otwartej. Oba modele wzbogaciłem
o tablice przyrządów z firmy Yahumodels oraz nieco elementów wykonanych własnoręcznie. Malowanie bułgarskie oparte zostało o kalkomanie zestawowe. Kalki do „słowaka” pochodzą z własnego magazynku naklejek. Podczas wykonywania zdjęć okazało się że lufy działek 20 mm słabo trzymają się w otworach w skrzydle
i manewrując modelem nieco je wykrzywiłem. Trzeba będzie to poprawić. Maszyna bułgarska przedstawia samolot ze składu 4 Iztrebitielen Polk pilotowaną przez Stojana Stojanowa, z 1943 roku. Słowak to maszyna z 13 letki walczącej na froncie wschodnim.

Tekst i zdjęcia: Maciek Poniatowski