Ta piękna maszyna wpadła mi w oko po obejrzeniu filmu „Gniew oceanu” z Kevinem Costnerem, opowiadającym o codziennej służbie i życiu ratowników z Amerykańskiej Coast Guard. Malowanie tych maszyn jest jak iskierka nadziei.
Na nocnym niebie i nad rozszalałym oceanem… często ostatnia.

Model powstał jako odstresowanie przed zbliżającą się V. WFM.
Budowę zacząłem w piątek poprzedzający imprezę, zdążę to będzie, nie zdążę to nie.
Jak to się mówi „one kozie death” i zdążyłem 😀 zajął mi dokładnie tydzień. Z założenia miał to być projekt z pudła na bazie modelu Firmy Hobby Boss HH-60H Jayhawk,
niestety kilka mankamentów jednak wymusiło ingerencje w materię modelu:
1. Brak wyposażenia ładowni i kokpitu w … cokolwiek 😀
Wykorzystałem blaszki do zrobienia kokpitu od SH-60B po lekkiej modyfikacji nadały się i
wykonałem całą zabudowę kabiny transportowej wraz z wyposażeniem od podstaw
2. Poziom z detalowania kadłuba i całego śmigłowca.
Wszelkie wloty, dysze, stopnie, klapki i nitowania, jak i reszta detali zostały odtworzone
na podstawie zdjęć.
3. brak odpowiednich farb.

Prace przebiegały dość sprawnie do póki, nie zacząłem malować i tu zaczęły się schody.
Na pozór proste malowanie stało się udręką, Najpierw maskowanie dało mi popalić, a następnie dobór farb.
Biały to biały, ale ten drugi… International Orange, już wycisnął ze mnie siódme poty 😀
Wspomniany kolor w dostępnych farbach nie istnieje i musiałem go budować wg: wzoru FS z innych kolorów jak: flurescent orange; fluorescent red i red shine, w odpowiednich proporcjach.
Kolor jest wredny w przygotowaniu nie jest to ani czerwony, ani pomarańczowy.
Zupełnie inaczej wygląda w słońcu, wtedy jakby „płonął”, a w cieniu jakby się „żarzył”.

Jak widać było na Warszawskiej Fieście Modelarskiej, zdążyłem pokonać wszelkie przeciwności, zaś sam model zwrócił swoja „żarówiastością” uwagę kilkoro spośród zwiedzających.

Miłego oglądania życzę.

Tekst i zdjęcia: Grzegorz Kogut