25. Dywizjon,  jako 25. ”Dywizjon Pościgowy” został aktywowany w Hamilton Field
w Kalifornii, w dniu 15 stycznia 1941 roku. W marcu został przydzielony do  51 grupy myśliwskiej. W lipcu dywizjon otrzymał pierwsze P – 40 Warhawk.

W dniu 11 stycznia 1942 roku ”25” popłynął do działań bojowych na Pacyfiku na pokładzie SS President Coolidge. Dywizjon był częścią pierwszej po wypowiedzeniu wojny ekspedycji sił USA opuszczających kraj macierzysty. Podróż do Melbourne w Australii, trwała 20 dni. Pod koniec 25 marca dywizjon przybył do Karaczi w Indiach i rozpoczął działania wojenne. Potem dywizjon przeniesiono do Dinjan w  prowincji Assam, aktywność walki wzrosła. Operacje z Dinjan były skoncentrowane przeciwko Japończykom w północnej Birmie. W lutym 1943 r. 25. Dywizjon otrzymał zadanie bronić Fort Hertz w pobliżu Myitkyina. Swoimi działaniami miał zatrzymać napór nacierających wojsk japońskich. Samoloty ”smoków”  bombardowały i ostrzeliwały oddziały wroga, zrzucały zaopatrzenie, atakowały mosty i linie komunikacyjne nieprzyjaciela przez dwanaście kolejnych dni, ale nie udało się spowolnić japońskiego marszu na Fort Hertz. Potrzebne było wsparcie bombowców B- 25, ale nie były one wtedy  jeszcze dostępne. Podpułkownik John E. Barr, dowódca 51. Grupy Myśliwskiej, zmodyfikował  P – 40 do przewozu 1000 kilogramowej bomby. To spowodowało że do maja 1943 r. japońska ofensywa na tym odcinku została wstrzymana .

25. Dywizjon wykazał największą aktywność bojową w ramach 51. Grupy Myśliwskiej w czasie wojny. Dywizjon wrócił do Stanów Zjednoczonych i został rozwiązany w dniu 12 grudnia 1945 roku.

Tekst za Wikipedia, zdjęcia Zbyszek Malicki

ps. jeśli tekst fragmentami wyda wam się dziwny….to przepraszam. Nie mam weny do pisania historycznych elaboratów, więc skorzystałem z tłumacza google, poprawiając jedynie to co niezbędne aby można było go odczytać w miarę po polsku.